ما شیعه ایم و مهر علی آبـروی ماست            آئیـنه ایم و جلـوۀ او نقـش روی ماست

شکر خـدا که گـرم هیاهـوی حـیـدریـم            شکر خدا که ذکر علی گفتگوی ماست

در پـای درس مکـتـب او پا گـرفـته ایم            لـبـریــز بادۀ ازلـی اش سـبـوی مـاست

با او طـهــارت نـسـبی کسب کـرده ایم             یعنی که خاک درگهش آب وضوی ماست

سوگند می خوریم که ما با علی خوشیم            شکرخدا که قبلۀ رویش به سوی ماست

 ما شیعه ایم و در همه عـالم زبانـزدیم

حلــقـه به گــوش عـــالِم آل مـحـمـدیـم

آقـا قـســم به تـو ز غــم آزاد مـی شـوم            وقـتی دخـیل پـنـجــره فــولاد می شـوم

شیرین ترین دقایق عمرم دمی است که            در بیـسـتون عـشق تو فـرهـاد می شوم

احـسـاس می کـنم ز دو عـالـم بـریـده ام            وقتی مـقـیـم صحن گـهـرشـاد می شوم

بـا تـو خـرابـۀ دل من قـصـر می شـود            بـا گـنـج مـهـربــانی ات آبــاد می شـوم

آهو شدم که ضامن من هم شوی رضا!             ورنـه اسـیــر پـنـجــۀ صـیّـاد می شـوم

هـر ضامـنی که ضـامن آهـو نمی شود

هر کس که نام اوست رضا، او نمی شود

تو هـشتـمـین سـتـاره ای از بی بـدیـل ها            یعـنـی تـویی ز ایـل و تـبـار اصیـل ها

هـرگز کسی ز درگه تو نا امـید نیست            لطـفـت هـماره ضامن ابن الـسَّـبـیـل ها

یک جرعه آب خوردن از آن کاسۀ طلا            خوشتر بُوَد ز طـعـم خوش سلسبیل ها!

در انــتــظــار مـهـر رئــوفــانـۀ تــوأم            وقـتی که می رسـنــد نـوای رحـیـل هـا

در انـتــظـار دیـدن رویت سه جا مـنـم

یـعـنی دخـیـل رشـتـۀ حُـبّ شـمـا مـنـم

سـوی تو آمـدیـم که درمـانــمـان کـنـی            با یک نـگـاه بی سر و سامـانـمان کنی

یا ایّها الـرئـوف! امـیـد هـمه به توست            داریـم امـیــد این که مسلـمـانـمان کنی

یک گوشۀ نـگـاه تو مـس را طلا کـند            بر ما کـمـی بـتـاب که سلـمانـمان کنی

ما رعیـتـیـم و ملـتـمس یک نـگـاه تـان            خوشحـال می شویم که مهـمانـمان کنی

امشب تو را به جان جوادت دهم قـسم            تا راهی حــریــم خــراسـانـمــان کـنی

احساس می کنم که حریم تو کربلاست

هرکس که زائر تو شود زائر خداست